Begin 20e eeuw veroorzaakte de industrialisatie een enorme verandering in de eet- en leefgewoonten van de mens. Producten die voordien luxe waren, die men zich alleen kon veroorloven op zon- en feestdagen, bv vlees, melk en suiker, waren opeens voor een ieder bereikbaar. Het teveel aan eiwitten, vetten en koolhydraten gaf op vrij korte termijn een algemene verslechtering van de gezondheid. Na de 2e wereldoorlog veranderde de levensstijl van de geciviliseerde bevolking nog sneller. Met name de stress, hectiek, milieuvervuiling, angst, enz, enz. zijn de oorzaak voor de huidige ontstane situatie. In 1950 waarschuwde Friedrich Sander al voor de mogelijke verzuring van de mens door al deze veranderingen.
Het belangrijkste evenwicht in het menselijk lichaam is aan de ene kant de inname van voeding en aan de andere kant de uitscheiding. Natuurlijk is ook een goede opname van de voeding belangrijk. Is er over een langere periode sprake van meer opname dan uitscheiding, dan kan het lichaam hier moeite me hebben. Via de longen, huid, lymfesysteem, nieren en darmen kan het lichaam niet meer alle afvalstoffen meer kwijt en zal het lichaam gedwongen worden afval op te gaan slaan.
Hierdoor zal het lichaam stofwisselingsproducten zoals zuren en andere gifstoffen opslaan. Dit zal resulteren in een lokale verzuring (acidose).
Als gevolg van een verzuring zal het lichaam steeds slechter gaan reageren op allerlei therapieën en behandelingen.
Is het lichaam wegens een uitscheidingsprobleem niet meer in staat de stofwisselingsproducten zoals bijv. zuren, volledig uit te scheiden, dan wordt het opgeslagen in buffers die het “leven niet bedreigen. Bijv. in het bindweefsel, een opslagplaats die men ook wel de vuilnisbelt van het lichaam noemt. Deze lokale verzuring van een gedeelte van het bindweefsel betekent evenwel een functiebeperking die meestal een verharding van het betreffende bindweefsel tot gevolg heeft. Het volgende stadium kan een bewegingsbeperking betekenen en later ziekte veroorzaken.
Wordt de verzuring van het lichaam steeds erger dan komt men op een gegeven moment in een situatie dat ook hele essentiële organen worden aangetast, bijv. de lever. Dit geeft op zijn beurt weer een verslechtering van de ontgiftingscapaciteit. In de meeste gevallen heeft men in deze situatie al veel last van allerlei ongemakken en ziekten.
Via een vier stappenplan is het mogelijk de verzuring een halt toe te roepen en vervolgens stap voor stap terug te dringen.
- Eerste prioriteit is het drinken. Gemiddeld 2 tot 3 liter water over de dag verdeeld. Eventueel begeleidt door het drinken van kruidenthee om de nieren te stimuleren uit te scheiden.
- Tweede prioriteit is regelmatige beweging. Bijvoorbeeld regelmatig een wandeling in een rustig tempo. Overdrijven geeft immers weer extra verzuring.
- Derde prioriteit is beperking van genotmiddelen – koffie, alcohol, sigaretten, suiker etc.
- Vierde prioriteit is het veranderen van de eetgewoonte. Meer basische kost eten zoals groente, fruit.
Dit stappenplan is één van de voorwaarden om gezond te kunnen worden. Maar alleen deze maatregelen nemen is niet voldoende om de verzuring optimaal aan te pakken.
Het blijkt namelijk dat er een tekort ontstaat aan mineralen en spore elementen. Deze tekorten kunnen er zelfs de oorzaak van zijn dat de nieren en lever extra belast worden. Welke te korten er zijn en hoe dit effectief en efficiënt op te lossen is kan met de VEGAtest duidelijk worden.