Toename kankergevallen door uitroeien van infectieziektes met koorts

Mensen die te maken krijgen met kanker werden in hun leven doorgaans veel minder vaak geconfronteerd met koorts t.o.v. mensen die geen kanker kregen. In de afgelopen eeuwen zijn er een aantal wetenschappelijke onderzoeken geweest naar het verband tussen enerzijds het krijgen van koorts en anderzijds de kans op het krijgen van kanker. Uit deze betrouwbare onderzoeken blijkt dat het doormaken van meerdere periodes met koorts, vooral in het begin van je leven, een vermindering in het aantal kankergevallen op latere leeftijd laat zien.

Bekend is dat acute infectieziekten, gepaard gaande met koorts, het immuunsysteem structureel veranderen, waardoor het immunsysteem sterker uit de strijd komt.

Via onderzoek bij proefdieren, ontdekte men dat een afweersysteem dat regelmatig wordt geprikkeld met acute infecties met koorts, een meer agressieve reactie laat zien tegen kankercellen. Uit deze diermodellen blijkt dat hoe meer periodes met hoge koorts wordt doorgemaakt, hoe sterker de agressieve reactie tegen kankercellen is.

Citaat 1:
Misschien moet bij koorts tijdens de kinderjaren het gebruik van koortsverlagers heroverwogen worden in het licht van de huidige bevindingen. Vele nieuwe vaccins zijn geïntroduceerd om algemene en minder algemene infectieziekten te lijf te gaan. De hogere incidentie van sommige kankers bij individuen van een hoger sociaal economische status zou het negatieve aspect van verminderde blootstelling aan acute infecties kunnen reflecteren.

Citaat 2:
Een kern visie van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) is om een wereld te creëren “waarin alle mensen die risico lopen beschermd zijn tegen door vaccins te voorkomen ziektes:”. Een loffelijk streven in het licht van de aanzienlijke morbiditeit en mortaliteit die infectieziekten nog steeds in de gehele wereld veroorzaken. Echter, men kan het niet helpen zich af te vragen of de infectieziekten die de mensheid voor millennia hebben geteisterd wel eens onvermoede voordelen hebben. Bijvoorbeeld het oude gezegde:

“Wat mij niet doodt maakt me sterker” zou in een zekere zin van toepassing zijn op de invloed van acute infecties op de ontwikkeling van kanker.

 Spreuken: 

Ik ben ervan overtuigd dat infecties een rol spelen in de evolutie
Infectieziekten brengen het immuunsysteem tot rijping
  (Galama, hoogleraar virologie)

In de wetenschap gelijken wij op kinderen, die aan de oever der kennis hier en daar een steentje oprapen, terwijl de wijde oceaan van het onbekende zich voor onze ogen uitstrekt. –
  (Newton, natuurkundige)

Bron: http://www.nvkp.nl/fileadmin/nvkp/pdf/Toename_kankergevallen_door_uitroeien_infectieziektes_met_koorts.pdf

Meer informatie en onderzoekgegevens vindt u op de site van de NVKP, http://www.nvkp.nl/

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Wanneer je lichaam fluistert, luister dan.

Dit essay is geïnspireerd door de onvergelijkbare Barbara O’Neill, wier onverschrokken lessen miljoenen mensen bewust hebben gemaakt van de intelligentie van hun eigen lichaam. Barbara

Vragen? Zoek in de kennisbank.