Mondkapjes maken meer kapot dan u lief is.

De gezaghebbende Duitse patholoog professor dr. Arne Burkhardt legt in een 50 pagina’s tellend rapport uit welke vernietigende gevolgen het dragen van mondkapjes op onze gezondheid heeft en daardoor de zogenaamde “pandemie” niet tegengaat , maar juist in stand lijkt te houden.

De 76 jarige dr. Burkhardt had 18 jaar lang de leiding over het Pathologische Institut in Reutlingen, Duitsland, en is gastprofessor in Japan, de VS, Korea, Zweden, Maleisië en Turkije.

Sinds het begin van de coronacrisis verzamelde hij zoveel mogelijk materiaal, informatie en bewijs en kwam tot de conclusie dat mondkapjes voornamelijk een politiek instrument zijn die de gezondheid eerder beschadigen dan beschermen.

Volgens hem is het veelvuldig verplicht afdekken van de ademhalingswegen een extreem ingrijpende maatregel waar eerst gedegen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan had moeten worden.

De studies die er al waren of die tijdens de “pandemie” met grote groepen werden uitgevoerd, is gebleken dat mondkapjes op zijn best niet of nauwelijks helpen tegen de verspreiding van een virus.

Mondkapjes veroorzaken mondkapjes-dyspneu

Het mondkapje is beslist geen schadeloos ‘kledingstuk’, maar vormt een direct gevaar voor de vitale lichaamsfuncties van de drager. Het is objectief aangetoond dat mondkapjes allerlei kwalen en psychologische-organische veranderingen veroorzaken, en tenminste één typerend algemeen ziektebeeld veroorzaken: mondkapjes-dyspneu (= ademnood, kortademigheid).

Mondkapjes-dyspneu is een officiële door de WHO erkende aandoening.

Door het dragen van een mondkapje komt er minder zuurstof en veel meer CO2 in je bloed en organen. Er worden meer stresshormonen afgegeven, wat kan leiden tot zowel lichamelijke als psychische klachten. Door de verhoogde ademweerstand moeten ademhalingsspieren grotere inspanning verrichten, wat tot hyperventilatie, vermindering van de spierkracht en obesitas kan leiden, vooral bij kinderen. Velen zijn zich er niet van bewust dat de longen zich door een mondkapje niet meer goed kunnen reinigen. De grootste risicogroepen zijn de kinderen en ouderen.

Mondkapjes bevorderen infecties, klaplong, longontsteking, ademhaling falen

Door het mondkapje wordt het ademvocht vastgehouden en treedt er na 10 tot 15 minuten een verzadiging op . Met als gevolg dat de reiniging van de longen wordt verminderd. Het volstromen van de longblaasjes met vocht kan tot een lokale klaplong leiden en de longen kwetsbaar maken voor virussen, bacteriën en schimmels (mondkapjes-pneumopathie). Vervolgens kan dat longontsteking en longfibrose veroorzaken, wat zelfs tot ademhaling falen kan leiden. Ook zijn er aanwijzingen dat mensen zich hierdoor zelf kunnen besmetten met een virus.

Het frequent dragen van mondkapjes kan oogschade veroorzaken.

Chinese wetenschappers onderzochten de gevolgen van het dragen van mondkapjes tijdens lichamelijk inspannende activiteiten. 23 gezonde jonge volwassenen kregen tijdens een hardloop test verschillende soorten mondkapjes op. De snelheid werd geleidelijk opgevoerd totdat ze een hartslag van 190 bpm hadden gekregen.

De deelnemers werden verdeeld over drie groepen: een groep zonder mondkapje, een groep met medisch mondkapje (de bekende blauwe) en een groep met een N95 mondkapje. Voor en na de test werd een scan gemaakt van de optische zenuwen en de vaatjes in het netvlies van het oog.

Al voor de test bleken de N95 dragers een aanzienlijk verminderde bloedvat dichtheid te hebben dan degenen die geen mondkapje droegen. Na afloop bleken beide groepen mondkapjesdragers minder lang te hebben kunnen hardlopen en was de zuurstof verzadiging in hun bloed fors verlaagd, net als de vaatdichtheid in hun netvlies.

De wetenschappers constateerden dat vooral het N95 mondkapje dit effect zelfs in een rustige toestand veroorzaakt, wat potentiële schade aan het netvlies en andere klinische gevolgen kan hebben voor medewerkers in de gezondheidszorg en andere beroepen die dagelijks langdurig mondkapjes moeten dragen.

Alle vrijwilligers met mondkapjes bereikten veel sneller de maximale hartslag van 190 bpm en hadden na afloop een aanmerkelijk lagere zuurstof verzadiging in hun bloed dan de niet-dragers. Uit een eerder verrichte looptest was al gebleken dat het dragen van de medische (blauwe) mondkapjes al binnen 6 minuten (!) leidt tot dyspneu (ademnood, kortademigheid).

De conclusie is dat mondkapjes de terugkeer naar een normale hartslag na inspanning vertragen, de prestaties tijdens oefeningen en sporten verminderen, de dragers minder attent maken op blessures, en hypoxemie (abnormaal laag zuurstofniveau in het bloed) veroorzaken. De wetenschappers adviseren daarom iedereen om zoveel mogelijk taken zonder mondkapjes te verrichten, en lichamelijke inspanning tijdens het dragen van mondkapjes te vermijden.

Advies: draag zo weinig mogelijk een mondkapje.

Recente studies naar mondkapjes in Denemarken en de VS, de grootste ooit verricht, kwamen eveneens tot de conclusie dat het effect van mondkapjes op zijn best nihil is en de dragers enkel een (vals) gevoel van veiligheid geven.

Sowieso is al eerder vastgesteld dat de N95 kapjes na maximaal 20 minuten, en de blauwe mondkapjes al na 10-15 minuten verzadigd zijn van het vocht in uw adem, en daardoor hun veronderstelde werking compleet verliezen.

Xandernieuws

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

Het McCullough Spike Detox Protocol

Door Cindy de Waard Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2 infectie of als reactie op COVID-19 vaccinatie, heeft pathogene eigenschappen. Hierdoor

Eerste spike-detox-protocol gepubliceerd

12 Feb, 2024 Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2-infectie of als reactie op COVID-19-vaccinatie, wordt geassocieerd met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder postviraal

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Vragen? Zoek in de kennisbank.