Tarwe, de oorzaak van stille ontstekingen

Stille ontstekingen prikkelen constant het immuunsysteem. Hierdoor kunnen allergieën en overgevoeligheden ontstaan.
Tip: haal alle voedingsmiddelen op basis van tarwe uit het dagelijkse voedingspatroon.
Vervang deze door producten op basis van:
– Granen met gluten, zoals gerst, haver, spelt, rogge, kamut
– Granen zonder gluten, zoals quinoa, rijst, gierst, boekweit, amarant, teff, mais

Het is logisch mensen die allergisch reageren op bepaalde voedingsmiddelen te adviseren deze voedingsmiddelen te vermijden. Veel van deze mensen zijn niet direct  allergisch voor tarwe, maar is tarwe daarentegen wel de veroorzaker van stille ontstekingen en is hierdoor de echte oorzaak voor de ontsporing van het immuunsysteem.

Gevarieerde voeding?
Als we de “gevarieerde” voeding die de gemiddelde mens dagelijks eet analyseren, valt ons een zaak zeker op: het is alles behalve gevarieerd. Het dagelijkse voedingspatroon bevat al gauw 3 tot 6 maaltijden en tussendoortjes op basis van tarwe.
Heel veel mensen zijn intolerant of overgevoelig aan tarwe (de stof gliadine).
Een overgevoeligheid of intolerantie uit zich niet in een onmiddellijke reactie na het eten van tarwe of zijn afgeleide producten, maar in alledaagse ongemakken zoals ontstekingsgevoeligheid, schildklieraandoeningen, slechte schoolprestaties, vermoeidheid, auto immuun aandoeningen, CVS enz….
Oorspronkelijk was tarwe (de oertarwe of heirloomtarwe) een hoogwaardig product. De voorbije decennia is tarwe echter constant veredeld, met als enige doel: een hogere opbrengst en een sterkere glutenkwaliteit te verkrijgen waardoor de structuur van brood steeds meer op een spons begint te lijken. Veredeling in functie van de gezondheid en  voedingswaarde is niet gebeurd!

Let op: heel wat mensen schakelen over naar spelt, met als gevolg dat de industrie is gestart met dezelfde veredeling van spelt als die ze bij tarwe gedaan heeft. Bijna alle glutenvrije commerciële producten zijn op basis van maïs. Dit kan uitzonderlijk, maar weet wel dat ook maïs genetisch gemanipuleerd is.

 Welke voedingsmiddelen bevatten tarwe:
Couscous, bulgur
Vlokken, muesli, cruesli en ontbijtgranen
Pasta, alle vormen zoals spaghetti, lasagne, canneloni, spirelli, enz. Ook degenen waar volkoren op vermeld staat
Brood, alle broden (ook alle broden die gemaakt zijn op basis van spelt en rogge bij de bakker). Deze bevatten broodverbeteraars en die bevatten een hoge hoeveelheid gliadine of tarwegluten
Wrap‘s, pitabroodjes, toast, pizza, etc.
Alle koeken, gebak, taartjes (ook dieetkoeken)

Na deze opsomming is het duidelijk dat er van gevarieerde voeding geen sprake meer is.

Bron: Bewust op je Gewicht , ISBN 9789090274416

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

Het McCullough Spike Detox Protocol

Door Cindy de Waard Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2 infectie of als reactie op COVID-19 vaccinatie, heeft pathogene eigenschappen. Hierdoor

Eerste spike-detox-protocol gepubliceerd

12 Feb, 2024 Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2-infectie of als reactie op COVID-19-vaccinatie, wordt geassocieerd met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder postviraal

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Vragen? Zoek in de kennisbank.
Of neem contact op >>