Peer-reviewed studie in Nature: nanodeeltjes vaccin kunnen hersenschade veroorzaken

Nanodeeltjes zoals die in het Pfizer/BioNtech vaccin, dat inmiddels aan honderdduizenden Nederlanders is toegediend, kunnen hersenschade veroorzaken. Dat is geen complottheorie, maar werd vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek dat in april 2018 in ‘Nature‘ werd gepubliceerd. Vandaar dat minister Hugo de Jonge vorig jaar wel moest toegeven dat deze nanodeeltjes ‘een risico’ vormen.

Nieuw onderzoek door wetenschappers toont aan dat wanneer cellulaire barrières worden blootgesteld aan metalen nanodeeltjes, cellulaire boodschappers vrijkomen die schade kunnen toebrengen aan het DNA van zich ontwikkelende hersencellen.
Tijdens hun interacties met cel membranen en de internalisering in cellen worden essentiële signaalpaden en processen veranderd,’ aldus de analyse van de studie op Science Daily.

Internalisering is het proces waarbij, in deze context, cellen zich bepaalde regels eigen maken, zodat deze regels na verloop van tijd niet langer worden beschouwd als van buitenaf opgelegde voorschriften, maar als richtlijnen die de cel zelf heeft gekozen. De metalen nanodeeltjes zorgen er dus voor dat de cel een “sociaal gewenst “ gedrag gaat vertonen.

Naast het beïnvloeden van de gezondheid van direct blootgestelde cellen kan de internalisering van nanodeeltjes ook op schadelijke wijze aangrenzende cellen aantasten, waardoor deze beschadigde cellen hun schade ook aan omliggende cellen kunnen doorgeven.

De  nanodeeltjes die in het Pfizer vaccin zitten hoeven dus niet zelf door deze cel barrière heen te dringen om toch DNA schade aan menselijke hersenen te kunnen aanrichten.
Die schade kan vrijwel onmiddellijke gevolgen voor de gezondheid hebben, maar zich ook pas na weken, maanden of zelfs jaren openbaren.

In het artikel ‘Nasal Covid Swabs with Nanoparticles Cause Brain Damage‘ (PDF) legt John O’Sullivan (Principia Scientific) een rechtstreeks verband tussen nanodeeltjes en de corona testen, die de meeste mensen als bijzonder vervelend ervaren, omdat een lange wattenstaaf tot zeer diep in de neusholte wordt gestoken. Overigens is uit een zeer recente peer-reviewed studie gebleken dat het nut van het afnemen van dergelijke neusswabs bij mensen die verder gezond zijn of slechts lichte klachten hebben, niet is aangetoond.

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Wanneer je lichaam fluistert, luister dan.

Dit essay is geïnspireerd door de onvergelijkbare Barbara O’Neill, wier onverschrokken lessen miljoenen mensen bewust hebben gemaakt van de intelligentie van hun eigen lichaam. Barbara

Vragen? Zoek in de kennisbank.