Maagzuurremmers

Maagzuurremmers en maagzuurbinders, zoals omeprazol, ranitidine en calciumcarbonaat, verminderen de hoeveelheid zuur in de maag. Dit gebeurt door het verminderen van de afgifte van maagzuur of het neutraliseren van geproduceerd maagzuur. Een zure omgeving is echter noodzakelijk voor een goede voedselvertering. Daarnaast is een minder zure maag onvoldoende in staat het voedsel te desinfecteren. Dit kan het bacteriële evenwicht in de arm verstoren en zorgen voor een opgeblazen gevoel, buikpijn, winderigheid en schade aan de darmwand.

Een verstoring in de maagzuurproductie

Zuurbranden, een opgeblazen gevoel en pijnklachten rond de maag, kunnen het gevolg zijn van zowel een teveel als een tekort aan maagzuur. De oplossing wordt gek genoeg meestal gezocht in dezelfde hoek, namelijk het verminderen van het maagzuur. De verteringsproblemen en klachten die dit tot gevolg heeft, kunnen weer leiden tot meer behoefte aan maagzuurremmers. In de praktijk wordt helaas niet altijd gekeken of de klachten ontstaan vanuit een teveel of een tekort aan maagzuur, terwijl dit voor de behandeling wel degelijk uitmaakt. Een teveel aan maagzuur kan over het algemeen herken worden aan een zure smaak in de mond en pijn aan de slokdarm. Een tekort kan zich juist uiten in een opgeblazen, vol gevoel kort na het eten en een vertraagde spijsvertering.

Leefstijladviezen bij een verstoorde maagzuurproductie

Het chronisch gebruik van maagzuurremmers kan (in overleg met de behandelde arts) worden doorbroken door de spijsvertering te ondersteunen, de maagzuurproductie te normaliseren, de darmbacteriën weer in balans te brengen en nutriënten aan te vullen.  Verder is het verstandig de oorzaak van de maagklachten te achterhalen. Bij een gevoelige maag kan een gezondere leefstijl helpen de klachten te verminderen. Zo staan veelvuldig gebruik van koffie en alcohol, roken en overgewicht, maar ook stress erom bekend maagklachten te kunnen veroorzaken. Ook het langdurig gebruik van NSAID’s (pijnstillers) is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van maagklachten.

Om te achterhalen welke voedingsmiddelen en leefomstandigheden de klachten in de hand kan werken kan het goed zijn om een leefstijlboekje bij te houden. Daarnaast kunnen een aantal tips de klachten al verminderen. Goed kauwen is bijvoorbeeld belangrijk om de vertering op gang te brengen. Het kan ook helpen om de koffie en alcoholconsumptie te verminderen, kleine porties te eten en vette, gekruide voedingsmiddelen tijdelijk te beperken. Als laatste is stressreductie belangrijk bij de behandeling van maagklachten, omdat stress de productie van maagzuur beïnvloedt.

Aanvullende suppletie ij het gebruik van maagzuurremmers

Naast het aanpassen van de voeding en leefstijl kunt u extra ondersteuning bieden met suppletie. Pre- en probiotica kunnen helpen de darmmicrobiotica gezond te houden en de spijsvertering te ondersteunen. Een goede multi, bijvoorbeeld met co-enzymatische vitaminen en organisch gebonden mineralen en extra magnesium en vitamine B12 kunnen helpen om mogelijke tekorten aan nutriënten bij langdurig gebruik van maagzuurremmers aan te vullen.  Als laatste kan een supplement met spijsverteringsenzymen de vertering extra ondersteunen. Het is daarbij belangrijk om te kiezen voor een supplement dat rijk is aan eiwitsplitsende enzymen.

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Wanneer je lichaam fluistert, luister dan.

Dit essay is geïnspireerd door de onvergelijkbare Barbara O’Neill, wier onverschrokken lessen miljoenen mensen bewust hebben gemaakt van de intelligentie van hun eigen lichaam. Barbara

Vragen? Zoek in de kennisbank.