Het McCullough Spike Detox Protocol

Door Cindy de Waard

Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2 infectie of als reactie op COVID-19 vaccinatie, heeft pathogene eigenschappen. Hierdoor wordt het spike-eiwit geassocieerd met verschillende gezondheidsproblemen, zoals het postviraal syndroom en cardiovasculaire problematiek. Het toxische eiwit wordt soms gedurende zes tot twaalf maanden na infectie of vaccinatie nog in het lichaam gevonden.1,2 Dit maakt het spike-eiwit de meest waarschijnlijke oorzaak van postinfectieuze en postvaccinatie klachten. Onderzoek van gerenommeerd cardioloog Peter McCullough en collega’s wijst in een eerste richting om het lichaam te helpen het spike-eiwit te klaren.3 Dit McCullough Detox Protocol bestaat uit de inzet van nattokinase, bromelaïne en curcumine.

Het spike-eiwit kan schadelijk zijn voor het cardiovasculaire, hematologische, respiratoire, gastrointenstinale en immunologische systeem.3 Het eiwit, dat in het vaccin in gestabiliseerde vorm voorkomt, toont ontstekingsbevorderende eigenschappen en kan tot dysfunctie van het endotheel leiden. In ernstige gevallen zorgen deze processen voor cardiovasculaire aandoeningen, waaronder aritmie, stollingsproblemen en ontsteking in de hartstreek (myocarditis en pericarditis). Daarnaast kan, gezien de breedte van de aangedane orgaansystemen, persisterend spike-eiwit leiden tot uiteenlopende klachten, waaronder gegeneraliseerde angstklachten, concentratieproblemen en spierzwakte.4 Het elimineren van het spike-eiwit uit het lichaam kan mogelijk bijdragen aan het verminderen van post-COVID-klachten en postvaccinatie syndromen.3 Een eerste aanzet tot de formulering van een spike-ontgiftingsprotocol bestaat uit de inzet van nattokinase, bromelaïne en curcumine. Deze natuurlijke stoffen werden gekozen vanwege hun bekende veiligheidsprofiel en de manier waarop ze samenwerken om het spike-eiwit af te breken. Het protocol heeft vier beoogde werkingsmechanismen: de proteolytische afbraak van het spike-eiwit, remming van ontstekingen, oplossing van microtrombi en anticoagulatie.

Nattokinase, afkomstig van gefermenteerde sojabonen, heeft niet alleen fibrinolytische activiteit om bloedstolsels op te lossen, maar laat in de laboratoriumsetting ook een afbraak van het SARS-CoV-2 spike-eiwit zien.5 Bromelaïne, uit ananas, heeft anticoagulerende eigenschappen en kan in vitro het spike-eiwit splitsen waardoor binding aan lichaamscellen wordt bemoeilijkt.6,7 Curcumine, een polyfenol uit kurkuma, staat bekend om zijn ontstekingsremmende eigenschappen en kan in vitro het spike-eiwit remmen door de bindingsplaatsen te blokkeren.7,8 Samen vormen ze de kern van het protocol.

Het Spike Detox Protocol bestaat uit:
– Eenmaal daags 500 mg bromelaïne.
– Tweemaal daags 2000 FU nattokinase, dit komt overeen met tweemaal daags 100 mg nattokinase.
– Tweemaal daags 500 mg curcumine, bij voorkeur met piperine of in een liposomale danwel nanoformulering om de opname te verbeteren.

Aangeraden worden het protocol gedurende drie tot twaalf maanden in te zetten, afhankelijk van het verdwijnen van de symptomen. Aanpassingen van doseringen zijn mogelijk op basis van tolerantie en de ernst van de symptomen. Bij ernstige klachten doen de arts-onderzoekers suggesties om de behandeling te ondersteunen, met onder andere de inzet van N-Acetylcysteïne (NAC; tweemaal daags 600 mg)6, glutathion, quercetine, apigenine, rutine en silymarine. Door de anticoagulatie die optreedt bij het Spike Detox Protocol is het belangrijk om de bloedstolling van de patiënt te monitoren en bij gebruik van bloedstollingsmedicatie dit protocol uitsluitend in te zetten in overleg met de behandelend arts. Aanvullende klinische richtlijnen worden gegeven in de publicatie van Hulscher en collega’s.3

Het McCullough Detox Protocol is een belangrijke eerste aanzet voor het verminderen van de schadelijke effecten van het spike-eiwit. De ervaringen in de klinische praktijk zijn volgens cardioloog McCullough hoopgevend. Aanvullend klinisch onderzoek moet de effectiviteit en veiligheid echter beter in kaart brengen.

Bronvermelding:
1. Brogna C, Cristoni S, Marino G, Montano L, Viduto V, et al. Detection of recombinant Spike protein in the blood of individuals vaccinated against SARS‐CoV‐2: Possible molecular mechanisms. PROTEOMICS–Clinical Applications 2023;17(6):2300048.
2. Craddock V, Mahajan A, Spikes L, Krishnamachary B, Ram A, et al. Persistent circulation of soluble and extracellular vesicle‐linked Spike protein in individuals with postacute sequelae of COVID‐19. Journal of Medical Virology 2023;95(2):e28568.
3. Hulscher N, Procter B, Wynn C & McCullough P. Clinical approach to post-acute sequelae after COVID-19 infection and vaccination. Cureus 2023;15(11).
4. Davis H, McCorkell L, Vogel J & Topol E. Long COVID: major findings, mechanisms and recommendations. Nature Reviews Microbiology 2023;21(3):133-146.
5. Tanikawa T, Kiba Y, Yu J, Hsu K, Chen S, et al. Degradative effect of nattokinase on spike protein of SARS-CoV-2. Molecules 2022;27(17):5405.
6. Akhter J, Quéromès G, Pillai K, Kepenekian V, Badar S, et al. The combination of bromelain and acetylcysteine (BromAc) synergistically inactivates SARS-CoV-2. Viruses 2021;13(3):425.
7. Kritis P, Karampela I, Kokoris S & Dalamaga M. The combination of bromelain and curcumin as an immune-boosting nutraceutical in the prevention of severe COVID-19. Metabolism open 2020;8:100066.
8. Nag A, Banerjee R, Paul S & Kundu R. Curcumin inhibits spike protein of new SARS-CoV-2 variant of concern (VOC) Omicron, an in silico study. Computers in Biology and Medicine 2022;146:105552.

Delen:

On Key

Gerelateerde Blogs

Het McCullough Spike Detox Protocol

Door Cindy de Waard Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2 infectie of als reactie op COVID-19 vaccinatie, heeft pathogene eigenschappen. Hierdoor

Eerste spike-detox-protocol gepubliceerd

12 Feb, 2024 Het spike-eiwit, waaraan het lichaam wordt blootgesteld tijdens een SARS-CoV-2-infectie of als reactie op COVID-19-vaccinatie, wordt geassocieerd met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder postviraal

De vitamine D-paradox: wat ze je niet vertellen over cholecalciferol

Kernidee
Het essay onderzoekt de paradox dat vitamine D3 (cholecalciferol) enerzijds wordt gepresenteerd als een essentiële voedingsstof en bewezen gezondheidsvoordelen heeft, maar anderzijds ook het werkzame bestanddeel van rattengif is en in veiligheidsdocumenten wordt geclassificeerd als dodelijk toxisch. Het doel van de tekst is deze schijnbare tegenstelling te begrijpen en de lezer aan te zetten kritisch na te denken over supplementen, voeding en gezondheidsclaims.
________________________________________
Hoofdpunten per thema
1. De paradox
• Studies tonen voordelen: minder progressie bij multiple sclerose, lagere kankersterfte, betere uitkomsten op de IC.
• Tegelijkertijd: rattengif werkt via exact dezelfde molecule (cholecalciferol).
• De auteur stelt: of dit is een extreem voorbeeld van “de dosis maakt het gif”, of er ontbreekt fundamentele kennis.
2. De zaak tegen vitamine D
• Veiligheidsinformatiebladen van farmaceuten melden: “dodelijk bij inslikken”.
• Werkingsmechanisme toxiciteit: hypercalciëmie → verkalking, nierschade, hartfalen.
• Productieproces: industrieel, vanuit lanoline (schapenwolvet) behandeld met benzeen, chloroform en bestraling.
• Bijwerkingen: ontregeling van mineralenbalans, uitputting van magnesium, mogelijk chronische ontstekingen.
3. De argumenten vóór vitamine D
• Klinische studies rapporteren voordelen:
o MS: 34% minder progressie.
o Kanker: 15% minder sterfte.
o IC-patiënten: lagere mortaliteit.
• Effecten vooral zichtbaar bij ernstig tekort of ziekte, minder bij gezonde populaties.
• Mogelijke verklaring: hormetische werking (kleine dosis gif → beschermende reactie van het lichaam).
4. De wankele basis van het vitamine D-paradigma
• Vitamine D is historisch niet uit natuurlijke bronnen geïsoleerd, maar via industriële processen “gecreëerd”.
• Bloedtesten meten synthetische metabolieten, waardoor structureel een tekort lijkt te bestaan.
• Epidemiologische patronen:
o Traditionele culturen (Inuit, boerenvolkeren) hadden geen supplementen maar ook geen tekorten.
o Osteoporose en auto-immuunziekten namen juist toe ná invoering van massale verrijking.
5. Alternatieve perspectieven
• Dr. Paul Mason: vitamine D is misschien geen voedingsstof maar een marker voor zonblootstelling en metabole gezondheid (vergelijkbaar met natuurlijke zonnebrand).
• Lage vitamine D-waarden correleren mogelijk met slechte gezondheid, zonder oorzaak-gevolgrelatie.
• Glyfosaat en zaadoliën zouden natuurlijke vitamine D-synthese kunnen verstoren en zo de ‘tekort-epidemie’ veroorzaken.
6. Parallel met andere toxines
• Warfarine (ook rattengif) wordt als medicijn gebruikt, maar enkel gecontroleerd bij zieken.
• Bij vitamine D is het verschil dat het massaal en ongericht wordt toegevoegd aan voedsel en aanbevolen voor iedereen.
7. Het bedrijfsmodel
• Diagnose creëert vraag (testen die tekorten aantonen).
• Suppletie en verrijking maken ontsnappen onmogelijk.
• Bijwerkingen scheppen nieuwe markten (osteoporose-, nier- en hartmedicatie).
• Grote economische belangen (miljardenmarkten voor supplementen, testen en behandelingen).
8. Conclusie
• Er is geen eenduidig antwoord: vitamine D3 is tegelijk potentieel nuttig én gevaarlijk.
• Het werkt waarschijnlijk meer als een hormoon of farmaceutische interventie dan als voedingsstof.
• Lezers worden opgeroepen kritisch te blijven, zelf verantwoordelijkheid te nemen en zich te richten op natuurlijke strategieën: zonlicht, beweging, onbewerkte voeding.
• De kernboodschap: het conventionele verhaal over vitamine D als universeel heilzaam klopt niet; de waarheid is complexer en onzekerder.

Vragen? Zoek in de kennisbank.